Η Νέδα άλλοτε και τώρα

Η Νέδα είναι ποτάμι της Πελοποννήσου που βρίσκεται στα σύνορα των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας. Πηγάζει από το όρος Λύκαιο, ρέει προς τα δυτικά και εκβάλλει στο Ιόνιο πέλαγος, μεταξύ των ακτών της Κυπαρισσίας και της Ζαχάρως. Το μήκος της είναι 32 χιλιόμετρα.  

Ο ποταμός από την αρχαιότητα όριζε τα σύνορα της Ηλείας από την Μεσσηνία, όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Κοντά στις όχθες του ποταμού βρισκόταν η αρχαία Φιγάλεια και ο ναός του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες.  Ο ποταμός σε ένα μεγάλο τμήμα του διασχίζει χαράδρα με πολύ πλούσια βλάστηση. Κατά μήκος της πορείας του δημιουργούνται καταρράκτες με τον μεγαλύτερο να βρίσκεται κοντά στην Φιγαλεία με ύψος περίπου 50 μέτρα.

Ο άνω καταρράκτης της Νέδας

Η Νέδα ήταν νύμφη της Αρκαδίας, κόρη του Ωκεανού και μαζί και με άλλες νύμφες (την Θεισόα και την Αγνώ) φέρεται ότι ανέθρεψαν τον Δία όταν τον παρέλαβαν από τη Ρέα.

Σύμφωνα με το μύθο, επειδή εκείνη την εποχή η Αρκαδία ήταν άνυδρη κι η Ρέα δεν έβρισκε νερό, χτύπησε με ένα ραβδί τη γη και έτσι δημιουργήθηκε το ποτάμι που ονομάστηκε Νέδα από τη νύμφη.

Το ποτάμι της Νέδας, λήψη με τρίποδο και μεγάλο χρόνο έκθεσης

Στη Νέδα έχω πάει τρεις φορές, με τις καλύτερες φωτογραφίες που έβγαλα να είναι την δεύτερη φορά, τον Δεκαπενταύγουστο του 2006.  Τις υπόλοιπες φορές, απλά δεν ήταν όπως τότε, υπήρχε αρκετός κόσμος , κατοικίδια και σκουπίδια, ήταν μεσημέρι με απότομες σκιές και ανομοιόμορφο φωτισμό, όλα όσα δεν χρειάζεται ένας φωτογράφος για να κάνει τη δουλειά του όπως τη θέλει.

Ο άνω καταρράκτης της Νέδας, πάντα μου έμοιαζε με γέρο σε προφίλ.

Η διαδρομή με το αυτοκίνητο είναι εύκολη μεν, αλλά ιδίως όταν έχει πολλές βροχές δεν ξέρεις τι θα συναντήσεις στο δρόμο...και αν θα υπάρχει δρόμος...Το χωριό Πλατανιά είναι το σημείο εκκίνησης της περιπέτειας, με συντεταγμένες 37.38626Ν και 21.82395Ε.  Όπως φαίνεται στο χάρτη, δεξιά ξεκινάει ένας χωματόδρομος για λίγα χιλιόμετρα που κατεβαίνει στο φαράγγι.  Στο τέρμα του υπάρχει χώρος να αφήσετε το αυτοκίνητο (κατά προτίμηση τζιπ, αν και όταν ο καιρός το επιτρέπει τον συντηρούν τον δρόμο).  



Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Μόλις αφήσουμε το αυτοκίνητο αρχίζει η πεζοπορία προς τους καταρράκτες, στην ουσία υπάρχουν δυο διαδρομές προς τους καταρράκτες και μια που οδηγεί σε κάτι αρχαία, την οποία δεν έχω ακολουθήσει ποτέ.  Η μια διαδρομή προς τους καταρράκτες ξεκινάει από τις όχθες του ποταμού προς τα αριστερά, κάτω από το γεφύρι.  Είναι αρκετά γραφική διαδρομή και σε καποια σημεία θα χρειαστεί να μπείτε μέσα στο ποτάμι.  Να αποφεύγεται όταν βρέχει, και ιδίως το χειμώνα.

Το μαγευτικό τοπίο του άνω καταρράκτη της Νέδας

Η δεύτερη διαδρομή είναι και λίγο πιο δύσκολη με απότομες κλίσεις του μονοπατιού, ενώ υπάρχει πάντα κίνδυνος να γλυστρίσει καποιος στις πέτρες αν δεν προσέξει ή να έρθει καμια πέτρα από πάνω από το μονοπάτι αν έχει βρέξει.  Σίγουρα θέλει αθλητικά παπούτσια και μην κάνετε το λάθος να διαβείτε το μονοπάτι με σαγιονάρες γιατί το διάστρεμμα είναι εγγυημένο.  Η διαδρομή από αυτό το μονοπάτι είναι περίπου 20-30 λεπτά, μέτριας δυσκολίας και αντοχής.

Τα χρώματα το καλοκαίρι αλλάζουν και ο φωτισμός παρουσιάζει αυξομειώσεις

Επειδή βρισκόμαστε σε χαράδρα, το φως είναι λιγοστό και για λίγη ώρα, οπότε μόλις αρχίσει να νυχτώνει υπολογίστε και τα 30 λεπτά της επιστροφής για να μην δυσκολευτείτε και κινδυνεύσετε καθώς το μονοπάτι περνά από ψηλά σημεία.  Αν φωτογραφίζετε, πακετάρετε ελαφριά και λίγα πράγματα μαζί σας και οπωσδήποτε το τρίποδο για λήψεις με αρκετό χρόνο και νερό αρκετό...

Τα νερά είναι πεντακάθαρα και παρόλο που είναι καλοκαίρι, πολύ κρύα!