Iστοσελίδα Νεοχωρίου Ιθώμης (Μελιγαλά) Μεσσηνίας: Νέα Γέφυρα Πηγάδας-Νεοχωρίου

Αν καποιος έρθει τώρα στο χωριό μετά από αρκετό καιρό, θα διαπιστώσει ότι γίνονται μεγάλες αλλαγές λόγω της δημιουργίας ενός νέου γεφυριού στο δρόμο Μελιγαλά-Νεοχωρίου. Το νέο γεφύρι ξεκινάει από την κατηφόρα στο δρόμο από Μελιγαλά-Νεοχώρι και αφού κατευθυνθεί αριστερά του παλιού γεφυριού καταλήγει λίγο πιο κάτω από το ελαιοτριβείο, στην αρχή της ανηφόρας προς το χωριό.

Οι πρώτες φωτογραφίες είναι στις 15 Αυγούστου και οι δεύτερες στις 7 του Σεπτέμβρη δείχνοντας μια σαφή πρόοδο των εργασιών. Η τελική της μορφή κανένας δεν ξέρει αν θα δένει ομοιόμορφα με το φυσικό περιβάλλον, καθώς και πότε θα γίνει αυτό. Το σίγουρο είναι ότι με τις αρκετές παρεμβάσεις που έχουν γίνει, έχει αλλάξει η φυσιογνωμία της περιοχής και σίγουρα σε αυτό συνέδραμε το γεγονός ότι ξεράθηκαν πολλά από τα πλατάνια και με τις βροχές το χειμώνα που πέρασε άλλαξε και η μορφολογία της κοίτης του ποταμού.

15 Αυγούστου 2014. Η αρχή της νέας γέφυρας

15 Αυγούστου 2014. Τα πρώτα έργα, καθαρισμός της περιοχής.

15 Αυγούστου 2014. Λάκος για τις κολώνες στήριξης της γέφυρας

15 Αυγούστου 2014. Καθαρισμός της κοίτης του ποταμού από τα ξερά πλατάνια.

15 Αυγούστου 2014. Εκσκαφέας σε στάση.

15 Αυγούστου 2014. Καθαρισμός της κοίτης του ποταμού από τα ξερά πλατάνια

15 Αυγούστου 2014. Το φράγμα δεξιά της κοίτης του ποταμού.

Στις παρεμβάσεις που έγιναν περιλαμβάνεται η διάνοιξη της κοίτης μέχρι τη "Νερατζούλα" με αποκομιδή των βυθισμένων ογκόλιθων από το ποτάμι και η δημιουργία ενός φράγματος στη δεξιά μεριά του ποταμού οπως κοιτάει κάποιος από το παλιό γεφύρι προς το Βουρκάνο. Τα παλιά γερασμένα και ξερά πλατάνια (μαζί με καποια που άντεξαν και εκείνα που άρχιζαν να φυτρώνουν ξανά) ισωπεδώθηκαν και ξεριζώθηκαν για να διευκολυνθεί το έργο και πλέον η περιοχή δε θυμίζει σε τίποτα αυτό που ήταν μερικές δεκαετίες πριν. Για λόγους σύγκρισης οι τελευταίες φωτογραφίες δείχνουν τη "Νετατζούλα" όπως ήταν πριν μερικά χρόνια, ενώ τώρα πια δυσκολεύεται κάποιος να ορίσει την τοποθεσία που έσφυζε από πράσινο.

15 Αυγούστου 2014. Η Νερατζούλα όπως διαμορφώθηκε μετά τον καθαρισμό.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Η "Νερατζούλα" όπως διαμορφώθηκε μετά τον καθαρισμό.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Ο δρόμος εμπρός από τον παλιό μύλο. Τα μπάζα απλά πήγαν πιο πέρα.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Τα έργα συνεχίζονται με νέες παρεμβάσεις όπου απαιτείται.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Ο δρόμος προς τον παλιό μύλο. Παλιά εδώ δεν έβλεπες απέναντι από τη βλάστηση.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Σκαπτικό μηχάνημα σε στάση στην άλλη μεριά του ποταμού, προς το τέλος της νέας γέφυρας.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Τα έργα για τη διάμόρφωση του νέου περάσματος συνεχίζονται.

Κοιτάζοντας την παρούσα εικόνα, δεν μπορώ παρά να νιώσω από τη μια τυχερός που είχα μια όμορφη ανάμνηση να θυμηθώ και από την άλλη δυστυχής γιατί θα αργήσει να έρθει η μέρα που το φυσικό περιβάλλον θα αποκαταστήσει σε ένα βαθμό την ισορροπία την οποία διατάρραξε ο άνθρωπος (αν το κάνει ποτέ). Έχω στο νου μου πως η δημιουργία ενός νέου γεφυριού είχε ήδη αργήσει, καθώς το παλιό παρουσιάζει επικίνδυνα σημάδια διάβρωσης, ιδιαίτερα απο κάτω από τις καμάρες και αυτό καταλαγιάζει λίγο την στεναχώρια μου.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Η κατάλληξη του νέου περάσματος και η ένωσή του με τον παλιό δρόμο.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Τα έργα για τη διάμόρφωση του νέου περάσματος συνεχίζονται.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Το σημείο που φαίνεται ότι θα ενωθεί ο παλιός δρόμος με τη νέα γέφυρα.

7 Σεπτεμβρίου 2014. Τα έργα όπως φαίνονται από το παλιό γεφύρι.

Λένε ότι η πρόοδος είναι ένα ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω ποτέ και για κανέναν. Η ανάγκη όμως επισκευής και συντήρησης του Αρχαίου Μυκηναϊκού τρίστρατου γεφυριού της Μαυροζούμαινας και η απεμπλοκή του από την καθημερινή κυκλοφορία των οχημάτων (βαρέων και μη) είναι σήμερα πιο εμφανής και επιβεβλημένη από ποτέ. Και ελπίδα όλων μας είναι αυτή η αρχαία κληρονομιά να μην αφεθεί στην τύχη της μετά την ολοκλήρωση των έργων, αλλά να καθαριστεί και να προβληθεί όσο το δυνατόν καλύτερα για όφελος και της τοπικής κοινωνίας, αλλά και προβολής του πολιτισμού μας.